Karanlıktım önceden

Hayallerim yıkık bu çevrede
ve
ellerim soğuktu zaten her gece (sis) hep yolumda bilmeceydi
sözlerim kaçardı benden
bir şiirdim eskilerden
karanlıktı önceden.
İmzamı attım sadece.
Kaç kere yenik düştüm odama sinen o kokuna
Yarına bulaşan ölüm mü yoksa bir küfür mü?
Kaç yazardı yapılan her bir eylem
kaç beyindi karşı gelen tek seferdi
belki beklenen ve özlenen
gözlenen çıkarların gözüne soktum kalemi
Söylenen yalanların özüne ittim geçmişi.
Son dilekle kaldım yolda yanı başımda bir dua
ve
izlerim derin bu yolda ve hayatta
yarına bir yarayla vardım ancak çok derindi.
Bir çocuk tanırdım eskiden, çaresizdi.
Tanrı aldı benden kırdı kindi kalbe hükmeden
ve
yerle birdi duygular kimsesizlik kelimelerdi.